publicerad: 2015
utriggare
ut|rigg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑riggarna 1 båt med ställning för årtullar utanför relingen2 flytkropp fäst med spiror vid sidan av mindre båt3 vantspridare
| Singular | |
|---|---|
| en utriggare | obestämd form |
| en utriggares | obestämd form genitiv |
| utriggaren | bestämd form |
| utriggarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utriggare | obestämd form |
| utriggares | obestämd form genitiv |
| utriggarna | bestämd form |
| utriggarnas | bestämd form genitiv |


