publicerad: 2015
utrotning
ut|rot·ning
substantiv
~en ~ar utrota
| Singular | |
|---|---|
| en utrotning | obestämd form |
| en utrotnings | obestämd form genitiv |
| utrotningen | bestämd form |
| utrotningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utrotningar | obestämd form |
| utrotningars | obestämd form genitiv |
| utrotningarna | bestämd form |
| utrotningarnas | bestämd form genitiv |


