publicerad: 2015
utsirning
ut|sir·ning
substantiv
~en ~ar utsira
| Singular | |
|---|---|
| en utsirning | obestämd form |
| en utsirnings | obestämd form genitiv |
| utsirningen | bestämd form |
| utsirningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utsirningar | obestämd form |
| utsirningars | obestämd form genitiv |
| utsirningarna | bestämd form |
| utsirningarnas | bestämd form genitiv |


