publicerad: 2015
utslagsturnering
ut·slags|turn·er·ing
substantiv
~en ~ar • turnering där man blir utslagen efter en förlust
| Singular | |
|---|---|
| en utslagsturnering | obestämd form |
| en utslagsturnerings | obestämd form genitiv |
| utslagsturneringen | bestämd form |
| utslagsturneringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utslagsturneringar | obestämd form |
| utslagsturneringars | obestämd form genitiv |
| utslagsturneringarna | bestämd form |
| utslagsturneringarnas | bestämd form genitiv |


