publicerad: 2015
utslussning
ut|sluss·ning
substantiv
~en ~ar • äv. bildl. utsläpp
| Singular | |
|---|---|
| en utslussning | obestämd form |
| en utslussnings | obestämd form genitiv |
| utslussningen | bestämd form |
| utslussningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utslussningar | obestämd form |
| utslussningars | obestämd form genitiv |
| utslussningarna | bestämd form |
| utslussningarnas | bestämd form genitiv |


