publicerad: 2015
utstakning
ut|stak·ning
substantiv
~en ~ar utstaka
| Singular | |
|---|---|
| en utstakning | obestämd form |
| en utstaknings | obestämd form genitiv |
| utstakningen | bestämd form |
| utstakningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utstakningar | obestämd form |
| utstakningars | obestämd form genitiv |
| utstakningarna | bestämd form |
| utstakningarnas | bestämd form genitiv |


