publicerad: 2015
utsättning
ut|sätt·ning
substantiv
~en ~ar • till sätta ut och utsätta 2
| Singular | |
|---|---|
| en utsättning | obestämd form |
| en utsättnings | obestämd form genitiv |
| utsättningen | bestämd form |
| utsättningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utsättningar | obestämd form |
| utsättningars | obestämd form genitiv |
| utsättningarna | bestämd form |
| utsättningarnas | bestämd form genitiv |


