publicerad: 2015
uttagare
ut|tag·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑tagarna uttag 1
| Singular | |
|---|---|
| en uttagare | obestämd form |
| en uttagares | obestämd form genitiv |
| uttagaren | bestämd form |
| uttagarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uttagare | obestämd form |
| uttagares | obestämd form genitiv |
| uttagarna | bestämd form |
| uttagarnas | bestämd form genitiv |


