publicerad: 2015
uttrycksbehov
ut·trycks|be·hov
substantiv
~et; pl. ~ uttryck 1 behov
| Singular | |
|---|---|
| ett uttrycksbehov | obestämd form |
| ett uttrycksbehovs | obestämd form genitiv |
| uttrycksbehovet | bestämd form |
| uttrycksbehovets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uttrycksbehov | obestämd form |
| uttrycksbehovs | obestämd form genitiv |
| uttrycksbehoven | bestämd form |
| uttrycksbehovens | bestämd form genitiv |


