publicerad: 2015
utvandrare
ut|vandr·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑vandrarna utvandra
| Singular | |
|---|---|
| en utvandrare | obestämd form |
| en utvandrares | obestämd form genitiv |
| utvandraren | bestämd form |
| utvandrarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utvandrare | obestämd form |
| utvandrares | obestämd form genitiv |
| utvandrarna | bestämd form |
| utvandrarnas | bestämd form genitiv |


