publicerad: 2015
vaktgöring
vakt|gör·ing
substantiv
~en ~ar • till vakt 1 2göra
| Singular | |
|---|---|
| en vaktgöring | obestämd form |
| en vaktgörings | obestämd form genitiv |
| vaktgöringen | bestämd form |
| vaktgöringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vaktgöringar | obestämd form |
| vaktgöringars | obestämd form genitiv |
| vaktgöringarna | bestämd form |
| vaktgöringarnas | bestämd form genitiv |


