publicerad: 2015
validering
val·id·er·ing
substantiv
~en ~ar • till validera 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en validering | obestämd form |
| en validerings | obestämd form genitiv |
| valideringen | bestämd form |
| valideringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| valideringar | obestämd form |
| valideringars | obestämd form genitiv |
| valideringarna | bestämd form |
| valideringarnas | bestämd form genitiv |


