publicerad: 2015
valmyndighet
val|mynd·ig·het
substantiv
~en ~er 1val 2 myndighet 1
| Singular | |
|---|---|
| en valmyndighet | obestämd form |
| en valmyndighets | obestämd form genitiv |
| valmyndigheten | bestämd form |
| valmyndighetens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| valmyndigheter | obestämd form |
| valmyndigheters | obestämd form genitiv |
| valmyndigheterna | bestämd form |
| valmyndigheternas | bestämd form genitiv |


