publicerad: 2015
vardagsting
var·dags|ting
substantiv
~et; pl. ~ vardag ting 1
| Singular | |
|---|---|
| ett vardagsting | obestämd form |
| ett vardagstings | obestämd form genitiv |
| vardagstinget | bestämd form |
| vardagstingets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vardagsting | obestämd form |
| vardagstings | obestämd form genitiv |
| vardagstingen | bestämd form |
| vardagstingens | bestämd form genitiv |


