publicerad: 2015
varjag
varjag
[varja´g]
substantiv
~en ~er • under vikingatiden: viking el. nordisk köpman i österled
| Singular | |
|---|---|
| en varjag | obestämd form |
| en varjags | obestämd form genitiv |
| varjagen | bestämd form |
| varjagens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| varjager | obestämd form |
| varjagers | obestämd form genitiv |
| varjagerna | bestämd form |
| varjagernas | bestämd form genitiv |


