publicerad: 2015
veckning
veck·ning
substantiv
~en ~ar 2vecka
| Singular | |
|---|---|
| en veckning | obestämd form |
| en vecknings | obestämd form genitiv |
| veckningen | bestämd form |
| veckningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| veckningar | obestämd form |
| veckningars | obestämd form genitiv |
| veckningarna | bestämd form |
| veckningarnas | bestämd form genitiv |


