publicerad: 2015
verkliggöra
verk·lig|göra
verb
‑gjorde, ‑gjort, ‑gjord n. ‑gjort, pres. ‑gör • verkliggöra ngt el. göra ngt verkligt
Finita former | |
---|---|
verkliggör | presens aktiv |
verkliggörs (verkliggöres) | presens passiv |
verkliggjorde | preteritum aktiv |
verkliggjordes | preteritum passiv |
verkliggör | imperativ aktiv |
Infinita former | |
att verkliggöra | infinitiv aktiv |
att verkliggöras | infinitiv passiv |
har/hade verkliggjort | supinum aktiv |
har/hade verkliggjorts | supinum passiv |
Presens particip | |
verkliggörande | |
Perfekt particip | |
en verkliggjord + substantiv | |
ett verkliggjort + substantiv | |
den/det/de verkliggjorda + substantiv |