publicerad: 2015
verkliggöra
verk·lig|göra
verb
‑gjorde, ‑gjort, ‑gjord n. ‑gjort, pres. ‑gör • verkliggöra ngt el. göra ngt verkligt
| Finita former | |
|---|---|
| verkliggör | presens aktiv |
| verkliggörs (verkliggöres) | presens passiv |
| verkliggjorde | preteritum aktiv |
| verkliggjordes | preteritum passiv |
| verkliggör | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att verkliggöra | infinitiv aktiv |
| att verkliggöras | infinitiv passiv |
| har/hade verkliggjort | supinum aktiv |
| har/hade verkliggjorts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| verkliggörande | |
| Perfekt particip | |
| en verkliggjord + substantiv | |
| ett verkliggjort + substantiv | |
| den/det/de verkliggjorda + substantiv | |


