publicerad: 2015
viggare
vigg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. viggarna • ⟨vard.⟩ vigga
| Singular | |
|---|---|
| en viggare | obestämd form |
| en viggares | obestämd form genitiv |
| viggaren | bestämd form |
| viggarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| viggare | obestämd form |
| viggares | obestämd form genitiv |
| viggarna | bestämd form |
| viggarnas | bestämd form genitiv |


