publicerad: 2015
viktning
vikt·ning
substantiv
~en ~ar vikta
| Singular | |
|---|---|
| en viktning | obestämd form |
| en viktnings | obestämd form genitiv |
| viktningen | bestämd form |
| viktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| viktningar | obestämd form |
| viktningars | obestämd form genitiv |
| viktningarna | bestämd form |
| viktningarnas | bestämd form genitiv |


