publicerad: 2015
vildhallon
vild|hall·on
substantiv
~et; pl. ~ vild 1 hallon
| Singular | |
|---|---|
| ett vildhallon | obestämd form |
| ett vildhallons | obestämd form genitiv |
| vildhallonet | bestämd form |
| vildhallonets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vildhallon | obestämd form |
| vildhallons | obestämd form genitiv |
| vildhallonen | bestämd form |
| vildhallonens | bestämd form genitiv |


