publicerad: 2015
vildkanin
vild|kan·in
substantiv
~en ~er vild 1 kanin
| Singular | |
|---|---|
| en vildkanin | obestämd form |
| en vildkanins | obestämd form genitiv |
| vildkaninen | bestämd form |
| vildkaninens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vildkaniner | obestämd form |
| vildkaniners | obestämd form genitiv |
| vildkaninerna | bestämd form |
| vildkaninernas | bestämd form genitiv |


