publicerad: 2015
vindolme
vin|dolme
el. vin|dolma
substantiv
~n ‑dolmar • mest i pl.; dolme med vinblad
| Singular | |
|---|---|
| en vindolme (en vindolma) | obestämd form |
| en vindolmes (en vindolmas) | obestämd form genitiv |
| vindolmen (vindolman) | bestämd form |
| vindolmens (vindolmans) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vindolmar | obestämd form |
| vindolmars | obestämd form genitiv |
| vindolmarna | bestämd form |
| vindolmarnas | bestämd form genitiv |


