publicerad: 2015
vinschning
vinsch·ning
substantiv
~en ~ar vinscha
| Singular | |
|---|---|
| en vinschning | obestämd form |
| en vinschnings | obestämd form genitiv |
| vinschningen | bestämd form |
| vinschningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vinschningar | obestämd form |
| vinschningars | obestämd form genitiv |
| vinschningarna | bestämd form |
| vinschningarnas | bestämd form genitiv |


