publicerad: 2015
vålmning
vålm·ning
el. volm·ning
substantiv
~en vålma
| Singular | |
|---|---|
| en vålmning (en volmning) | obestämd form |
| en vålmnings (en volmnings) | obestämd form genitiv |
| vålmningen (volmningen) | bestämd form |
| vålmningens (volmningens) | bestämd form genitiv |


