publicerad: 2015
vyssjning
vyssj·ning
el. vyss·ning
substantiv
~en vyssja
| Singular | |
|---|---|
| en vyssjning (en vyssning) | obestämd form |
| en vyssjnings (en vyssnings) | obestämd form genitiv |
| vyssjningen (vyssningen) | bestämd form |
| vyssjningens (vyssningens) | bestämd form genitiv |


