publicerad: 2015
vårkänning
vår|känn·ing
substantiv
~en ~ar • mest i pl.; ha vårkänningar
| Singular | |
|---|---|
| en vårkänning | obestämd form |
| en vårkännings | obestämd form genitiv |
| vårkänningen | bestämd form |
| vårkänningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vårkänningar | obestämd form |
| vårkänningars | obestämd form genitiv |
| vårkänningarna | bestämd form |
| vårkänningarnas | bestämd form genitiv |


