publicerad: 2015
vårta
vårta
[vå`rta el. vårt`a]
substantiv
~n vårtor • hård upphöjning i huden
| Singular | |
|---|---|
| en vårta | obestämd form |
| en vårtas | obestämd form genitiv |
| vårtan | bestämd form |
| vårtans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vårtor | obestämd form |
| vårtors | obestämd form genitiv |
| vårtorna | bestämd form |
| vårtornas | bestämd form genitiv |


