publicerad: 2015
vägmarkering
väg|mark·er·ing
substantiv
~en ~ar väg 1 markering 1
| Singular | |
|---|---|
| en vägmarkering | obestämd form |
| en vägmarkerings | obestämd form genitiv |
| vägmarkeringen | bestämd form |
| vägmarkeringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vägmarkeringar | obestämd form |
| vägmarkeringars | obestämd form genitiv |
| vägmarkeringarna | bestämd form |
| vägmarkeringarnas | bestämd form genitiv |


