publicerad: 2015
världsordning
världs|ordn·ing
substantiv
~en ~ar • till ordning 3 värld
| Singular | |
|---|---|
| en världsordning | obestämd form |
| en världsordnings | obestämd form genitiv |
| världsordningen | bestämd form |
| världsordningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| världsordningar | obestämd form |
| världsordningars | obestämd form genitiv |
| världsordningarna | bestämd form |
| världsordningarnas | bestämd form genitiv |


