publicerad: 2015
värnpliktsvägrare
värn·plikts|vägr·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑vägrarna värnplikt vägrare
| Singular | |
|---|---|
| en värnpliktsvägrare | obestämd form |
| en värnpliktsvägrares | obestämd form genitiv |
| värnpliktsvägraren | bestämd form |
| värnpliktsvägrarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| värnpliktsvägrare | obestämd form |
| värnpliktsvägrares | obestämd form genitiv |
| värnpliktsvägrarna | bestämd form |
| värnpliktsvägrarnas | bestämd form genitiv |


