publicerad: 2015
yrkeschaufför
yrk·es|chauff·ör
substantiv
~en ~er • till yrke 2 chaufför
| Singular | |
|---|---|
| en yrkeschaufför | obestämd form |
| en yrkeschaufförs | obestämd form genitiv |
| yrkeschauffören | bestämd form |
| yrkeschaufförens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| yrkeschaufförer | obestämd form |
| yrkeschaufförers | obestämd form genitiv |
| yrkeschaufförerna | bestämd form |
| yrkeschaufförernas | bestämd form genitiv |


