publicerad: 2015
yrkesman
yrk·es|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen • en skicklig yrkesman
| Singular | |
|---|---|
| en yrkesman | obestämd form |
| en yrkesmans | obestämd form genitiv |
| yrkesmannen | bestämd form |
| yrkesmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| yrkesmän | obestämd form |
| yrkesmäns | obestämd form genitiv |
| yrkesmännen | bestämd form |
| yrkesmännens | bestämd form genitiv |


