publicerad: 2015
åsiktsbrytning
å·sikts|bryt·ning
substantiv
~en ~ar • meningsbrytning
| Singular | |
|---|---|
| en åsiktsbrytning | obestämd form |
| en åsiktsbrytnings | obestämd form genitiv |
| åsiktsbrytningen | bestämd form |
| åsiktsbrytningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| åsiktsbrytningar | obestämd form |
| åsiktsbrytningars | obestämd form genitiv |
| åsiktsbrytningarna | bestämd form |
| åsiktsbrytningarnas | bestämd form genitiv |


