publicerad: 2015
ägosplittring
ägo|splittr·ing
substantiv
~en ~ar 2äga splittring
| Singular | |
|---|---|
| en ägosplittring | obestämd form |
| en ägosplittrings | obestämd form genitiv |
| ägosplittringen | bestämd form |
| ägosplittringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ägosplittringar | obestämd form |
| ägosplittringars | obestämd form genitiv |
| ägosplittringarna | bestämd form |
| ägosplittringarnas | bestämd form genitiv |


