publicerad: 2015
änkeman
änke|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen • änkling
| Singular | |
|---|---|
| en änkeman | obestämd form |
| en änkemans | obestämd form genitiv |
| änkemannen | bestämd form |
| änkemannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| änkemän | obestämd form |
| änkemäns | obestämd form genitiv |
| änkemännen | bestämd form |
| änkemännens | bestämd form genitiv |


