publicerad: 2015
ärelöshet
äre|lös·het
substantiv
~en ärelös
| Singular | |
|---|---|
| en ärelöshet | obestämd form |
| en ärelöshets | obestämd form genitiv |
| ärelösheten | bestämd form |
| ärelöshetens | bestämd form genitiv |


