publicerad: 2015
ögonvittne
ög·on|vittne
substantiv
~t ~n • person som bevittnat ngt med egna ögon
| Singular | |
|---|---|
| ett ögonvittne | obestämd form |
| ett ögonvittnes | obestämd form genitiv |
| ögonvittnet | bestämd form |
| ögonvittnets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ögonvittnen | obestämd form |
| ögonvittnens | obestämd form genitiv |
| ögonvittnena | bestämd form |
| ögonvittnenas | bestämd form genitiv |


