publicerad: 2015
överlappning
över|lapp·ning
substantiv
~en ~ar • till överlappa 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en överlappning | obestämd form |
| en överlappnings | obestämd form genitiv |
| överlappningen | bestämd form |
| överlappningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| överlappningar | obestämd form |
| överlappningars | obestämd form genitiv |
| överlappningarna | bestämd form |
| överlappningarnas | bestämd form genitiv |


