publicerad: 2015
överliggning
över|ligg·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. övernattning
| Singular | |
|---|---|
| en överliggning | obestämd form |
| en överliggnings | obestämd form genitiv |
| överliggningen | bestämd form |
| överliggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| överliggningar | obestämd form |
| överliggningars | obestämd form genitiv |
| överliggningarna | bestämd form |
| överliggningarnas | bestämd form genitiv |


