publicerad: 2015
övningsrum
öv·nings|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men • ⟨särsk. mus.⟩ övning 1rum 1
| Singular | |
|---|---|
| ett övningsrum | obestämd form |
| ett övningsrums | obestämd form genitiv |
| övningsrummet | bestämd form |
| övningsrummets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| övningsrum | obestämd form |
| övningsrums | obestämd form genitiv |
| övningsrummen | bestämd form |
| övningsrummens | bestämd form genitiv |


