publicerad: 2015
övrig
övr·ig
adjektiv
~t ~a • för övrigt i fråga om annat, annars; äv. i förbigående sagt; i övrigt i fråga om annat, annars; övriga alla andra
| Positiv | |
|---|---|
| en övrig + substantiv | |
| ett övrigt + substantiv | |
| den/det/de övriga + substantiv | |
| den övrige + maskulint substantiv |


