publicerad: 2015
åthutning
åt|hut·ning
substantiv
~en ~ar åthuta
| Singular | |
|---|---|
| en åthutning | obestämd form |
| en åthutnings | obestämd form genitiv |
| åthutningen | bestämd form |
| åthutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| åthutningar | obestämd form |
| åthutningars | obestämd form genitiv |
| åthutningarna | bestämd form |
| åthutningarnas | bestämd form genitiv |


