publicerad: 2015
akvamarin
akva·mar·in
[‑i´n]
substantiv
~en ~er • en blågrön ädelsten
| Singular | |
|---|---|
| en akvamarin | obestämd form |
| en akvamarins | obestämd form genitiv |
| akvamarinen | bestämd form |
| akvamarinens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| akvamariner | obestämd form |
| akvamariners | obestämd form genitiv |
| akvamarinerna | bestämd form |
| akvamarinernas | bestämd form genitiv |


