publicerad: 2015
armbågstackling
arm·bågs|tackl·ing
substantiv
~en ~ar • t.ex. i fotboll; till tackling 2
| Singular | |
|---|---|
| en armbågstackling | obestämd form |
| en armbågstacklings | obestämd form genitiv |
| armbågstacklingen | bestämd form |
| armbågstacklingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| armbågstacklingar | obestämd form |
| armbågstacklingars | obestämd form genitiv |
| armbågstacklingarna | bestämd form |
| armbågstacklingarnas | bestämd form genitiv |


