publicerad: 2015
arrestering
ar·rest·er·ing
substantiv
~en ~ar arrestera
| Singular | |
|---|---|
| en arrestering | obestämd form |
| en arresterings | obestämd form genitiv |
| arresteringen | bestämd form |
| arresteringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| arresteringar | obestämd form |
| arresteringars | obestämd form genitiv |
| arresteringarna | bestämd form |
| arresteringarnas | bestämd form genitiv |


