publicerad: 2015
avhyvling
av|hyvl·ing
substantiv
~en ~ar • äv. bildl. kraftig tillrättavisning
| Singular | |
|---|---|
| en avhyvling | obestämd form |
| en avhyvlings | obestämd form genitiv |
| avhyvlingen | bestämd form |
| avhyvlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avhyvlingar | obestämd form |
| avhyvlingars | obestämd form genitiv |
| avhyvlingarna | bestämd form |
| avhyvlingarnas | bestämd form genitiv |


