publicerad: 2015
berusning
be·rus·ning
substantiv
~en ~ar berusa
| Singular | |
|---|---|
| en berusning | obestämd form |
| en berusnings | obestämd form genitiv |
| berusningen | bestämd form |
| berusningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| berusningar | obestämd form |
| berusningars | obestämd form genitiv |
| berusningarna | bestämd form |
| berusningarnas | bestämd form genitiv |


