publicerad: 2015
biltrafikant
bil|traf·ik·ant
substantiv
~en ~er bil trafikera
| Singular | |
|---|---|
| en biltrafikant | obestämd form |
| en biltrafikants | obestämd form genitiv |
| biltrafikanten | bestämd form |
| biltrafikantens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| biltrafikanter | obestämd form |
| biltrafikanters | obestämd form genitiv |
| biltrafikanterna | bestämd form |
| biltrafikanternas | bestämd form genitiv |


