publicerad: 2015
blåljuga
blå|ljuga
verb
‑ljög, ‑ljugit, pres. ‑ljuger • ljuga på ett orimligt sätt
| Finita former | |
|---|---|
| blåljuger | presens aktiv |
| blåljugs (blåljuges) | presens passiv |
| blåljög | preteritum aktiv |
| blåljögs | preteritum passiv |
| blåljug | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att blåljuga | infinitiv aktiv |
| att blåljugas | infinitiv passiv |
| har/hade blåljugit | supinum aktiv |
| har/hade blåljugits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| blåljugande | |


