publicerad: 2015
blånor
blån·or
substantiv i plural
• avskilda grövre kortare tågor vid bearbetning av lin el. hampa
| Plural | |
|---|---|
| blånor | obestämd form |
| blånors | obestämd form genitiv |
| blånorna | bestämd form |
| blånornas | bestämd form genitiv |


